رد: رواية المتمردة و القاسٍي للكاتبة ملكة الاحساس
تجلس لا تعرف اهى حزينه لموت والدها ام انه حدث عادى لا تبالى من اجله
اخرجت البوم الصور التى جمعت الاسره الصغيره ...ظلت تنظر لعده صوره و هو يحملها و يضحك لها و هو يلعب معها و هو ينزهها .....سقطت دمعه من عيناها و هى تحدث هذه الصوره
ملك بحزن و بكاء : يعنى و انت عايش قضيت معايا ايام و انا ما اوعاش عليها الا فى الصور ....و لما كبرت و كنت محتجالك سيبتنى ...انت كنت قاسى كده ليه ... كان نفسى تكون سندى و ضهرى سيبتنى للدنيا تلطش فيا و انت عارف ان اخوك الكبير مش هيرحمنى و طمعان فيا ... ده لو طال انه ياخد اللقمه من بقى مش هيتأخر .....ليه ما كنتش ليا سند و حمايه و امان ...ليه لما احتاجتك ما لقتكش جمبى ....ارتحت اهه دلوقتى كل اللى رابطنى بيك مجرد اسمك موجود بعد اسمى ...يعنى هعيش طول عمرى مجبره انى افتكرك ....عارف بس هنساك زى ما نسيتنى زى ما انت كنت مجرد بنك للتمويل ليا فى حياتك .... هتفضل مجرد ذكرى هتروح مع الايام بعد مماتك .... اصل الفلوس مش دايمه يا والدى العزيز
اتى على اليها بعد فتره غاب عنها بسبب سفره كى يتابع دفن عمه الذى دفن فى الاراضى المقدسه و بالفعل استطاع ان ينهى كل شئ من اجل ملك كى يريحها فيعرف ان الفتره عصيبه و حالتها لا تسمح
على : ملك ما تزعليش نفسك
ملك: تصدق يا على انا مش فاكره امتى اخر مره شفته .. حتى فى دفنه امى ما جاش و سابك انت تقوم بكل حاجه
على : ما انا اخوكى يا ملك لو انا ما وقفتش جمبك مين هيكون مكانى
نظرت له بأمتنان : ربنا يخليك ليا ... الحسنه الوحيده اللى ابوك عملها انه جابك الدنيا
على و هو يعدل فى ياقه قميصه بغرور : هع طبعا يا بنتى ده انا جامد اوى
ملك: على انا خايفه من ابوك و اللى هيعمله معايا علشان الورث
على : و الله و انا كمان يا ملك خايف منه انتى عارفه بابا مش سهل بالمره و مش بيسمع لحد ... المهم انتى تخلى بالك من عمر انتى عارفاه ابن ابوه
ملك: ما انت معايا و مش هتسيبنى ليهم صح
على بأسف : ملك انتى عارفه انى كنت مكلم كذا واحد صاحبى علشان يشوفلى شغلانه فى اى حته بره ...لان الحال هنا ايدك منه و الارض
ملك بخوف: يعنى انت كمان هتسافر و تسيبنى يا على كلكم هتبعدوا عنى فى الاول بابا سافر و بعدين موت ماما و بعد كده موت بابا و دلوقتى هتكمل بسفرك ... هتسيبونى اواجه عمى لوحدى
على بجديه: ملك بابا اخره يضايقك علشان ياخد منك فلوسك او يشاركك فى الورث ...لكن لما يعرف ان عمى الله يرحمه صرف كل اللى كان معاه على مرضه قبل الموت ... اكيد هيشيلك من دماغه
ملك: هو بابا كان تعبان ..
على :ايوه عمى كان عنده سرطان ربنا يعفينا جميعا و كان فى حاله متأخره اوى ...علشان كده ما كنش يقدر ينزل مصر و تشوفيه بحالته دى.... انا كنت عارف و متابع معاه .. علشان كده خبر موته مش صدمه بالنسبالى كان متوقع ...و الحمد لله ربنا ريحه من آلآمه
ملك : و ازاى ما عرفش ... مهما كان ده ابويا
على : ملك على فكره و مرات ابوكى دى كانت ممرضه عنده و هو حس ان عيشتها معاه حرام فأتجوزها
ملك: كان قالى كنت رحت عشت تحت رجله ولا انه يكرهنى فيه ببعده عنى
على : خلاص بقا استهدى بالله ... انا هسيبك دلوقتى و مضطر امشى .... بس خلى بالك من نفسك
جلست متقوقعه تشعر بصداع يؤلم رأسها اشعلت لفافه دخان محشواه و دخنتها و هى تفكر ... فالكم التى تلقته من المعلومات .... كاد ان يغير نظرتها لوالدها لكن لا و الف لا .... تعلم ان على لا يكذب ...لكنها متأكده انه يحاول ان يجمل من منظر والدها امامها ....... فأن كان يحبها و يعلم انه سيفارق الحياه لود ان يراها قبل الرحيل....
نظرت فى علبه الدخان فلم تجد مادتها المخدره المفضله لديها
اجرت مكالمه تهاتف بها صديق لها من ايام الجامعه
ميخا بمرح: اهلا بجميله الجميلات
ملك: كده ما تسألش عليا .... انت ندل
ميخا : ما انتى عارفه ان عندى شغل و مش فاضى
ملك: بص انا خرمانه و مافيش معايا اى حاجه مفضيه ... تقدر تجيبلى
ميخا: انتى مش ناويه تبطلى .... مش اتكلمنا كذا مره ... انتى بتعندى مع مين
ملك بضجر: ميخا هتجيبلى ولا اجيب لنفسى
ميخا: خلاص يا ملك هجيبلك ... نتقابل كمان ساعه
ملك: هى نص ساعه و هستناك فى الكافيه بتاعنا
**********************************
|